Ne Bekliyorsun Hamza Hoca

Sezon başından bu yana çok isteyip yazamadığımız deplasman galibiyetine nihayet geçtiğimiz hafta sonu kavuştuk.

Kasımpaşa gibi bir takımla deplasman maçına çıkmadan önce 1 puan teklif edilse, düşünmeden takımın oraya kadar yol yapmamasına karar verip atardım puanı cebe.

Her ne kadar umutsuz olsak da, duygusal yönümüz ağır basıyor ve düşük bir ihtimal olduğunu bile bile küçük bir kısım umudu diri tutuyoruz. Dakikalar geçtikçe gol yemediğimizi de görünce sahada takımın, tv başında bizlerin direnci artıyor. Derken gelen gol ve kırmızı kartla rakibin 1 kişi eksik kalışı… 2. gol de geldikten sonra gelen rahatlama… Derinden çekilen bir ‘ohh‘ ve zihinlerde oluşan ‘3 puanı aldık‘ düşünceleri… Ve sonrası…

Evet, sonrası…
Rakip 10 kişi kalmış, deplasmanda 2 farklı skor yakalanmış ama o dakikadan sonra ayakta duramayan, 2 pas yapamayan ve sanki rakip değil de kendisi eksik ve mağlup durumdaymış gibi oyundan düşen, kafasında maçı bitiren bir Antalyaspor çıktı ortaya. Derken 1. gol geldi. Gol yedikten sonra da ne futbolculardan bir reaksiyon geldi ne de Hamza Hoca’dan. Sanki maç bitmiş, kazanmışlar ve duşlarını alıp takım otobüsüne binmişler. Geçtiğimiz haftalarda oyuncu değişikliklerinde geç kalışını yazdığımız Hamza Hamzaoğlu, bu hafta yine tel tel dökülen takıma 2. golü de yedikten sonra müdahale etti. Takımın düştüğü durum ortada. Müdahale etsene. Ne bekliyorsun Hamza Hoca? İyi niyetinden zerre kadar şüphem yok ama ayağımıza kadar gelen galibiyet fırsatı az kalsın mağlubiyete dönüyordu. Jevtovic-Harun değişikliğiyle sahada sayıca üstün olduğunu hatırlayan takım, çok şükür 3. golü bularak galibiyet almayı başardı.

Kalan haftalarda benzeri hatalar yapma lüksü çok çok az Hamza Hoca’nın. Geç değişiklik yaptığı her an, bir alt lige o kadar yaklaşırız. Bu süreçte, Başkanından malzemecisine kadar herkesin en iyisini yapmasını ve son haftaya tehlike bölgesinin üstünde girmemizi diliyorum.

Mutlu haftalar.