Alınan Sadece Üç Puan Değildi

34. haftanın açılış maçında Antalyaspor’un kendi evinde, Anadolu derbisi denilebilecek karşılaşmada ezeli rakibi Konyaspor’u ağırlamasıyla başladı. 33 haftada alınan sonuçlar neticesinde, az da olsa Antalyaspor’un olası puan kaybında ligin sonuna stresli maçlar yaşayacağının habercisiydi bu 90 dakika. Rakip Konyaspor olunca, bilet fiyatlarının 7 TL gibi sembolik bir rakamla satışa çıkması maça olan ilgiyi artırmış ve biletler satışa çıktığı gün neredeyse tükenmişti.

Konyaspor’un son üç haftada galip gelip kendini tehlike çemberinin dışına atması ve rahat bir şekilde Antalya deplasmanına geleceği aşikardı. Antalyaspor cephesinde ise Sivas karşılaşmasında sarı kart cezalısı durumuna düşen Güray Vural ve Gaich’in olmaması, bir de maç saatinde kalede Kenan Piric’in yer almaması, camianın karşılaşma öncesi endişelenmesine neden olmuştu.

Sahaya çıkmadan önce psikolojik üstünlük Konyaspor’a geçmişti ve bir puan bile alınacak olsa başarı olarak kabul edilebilirdi. Konyaspor cephesi, kendine ayrılan deplasman tribün biletlerini bitirmiş, adeta kapalı gişe Antalya’ya gelecekleri düşünülmüştü. Yalnız maç günü saatler 20:00’yi gösterdiğinde, toplasan 500 kişi deplasman tribününde yer alınca Anadolu derbisinde gerçekten bir hayal kırıklığı yaşandı.

Karşılaşmadan önce herkesin endişe ettiği Konyaspor mücadelesi için camianın gözünden kaçan önemli bir detay vardı. Antalyaspor, bu maç öncesine kadar oynadığı 16 iç saha maçında 10 galibiyet, 3 beraberlik ve 3 mağlubiyet almıştı. Bu mağlubiyetler ise Galatasaray, Fenerbahçe ve Eyüpspor karşısında alınmıştı. Yani sadece ilk üçteki takımlara kaybetmişti. Özellikle iç sahada son dört karşılaşmada puan kaybetmeden sahadan üç puanla ayrılan bir Antalyaspor vardı.

Bu koşullar altında karşılaşmanın başlama vuruşu ile birlikte konuk ekip Konyaspor, özellikle ilk 15 dakikada Antalyaspor’a ön alanda baskı yaparak oyun kurmasını engellemeye çalıştı. Bunda da başarılı oldular. 15. dakikadan sonra Antalyaspor oyunu dengeye getirdi, rakibi savunmaktan vazgeçip artık karşı kaleye gelmeye başladı. Ne var ki topu rakip 18 içine kadar getirse de üç direğin içine topu sokacak bir forvet olmayınca üstünlük sayısına bir türlü ulaşamadı.

Forvetsiz bir sistem belirleyen Emre Belözoğlu’nun, Larsson’u Antalyaspor’un en ucunda bırakması nedeniyle bu oyuncu oyunda kaldığı süre içinde çok etkisiz kaldı ve adeta Antalyaspor’u on kişi oynattı. Özellikle kalede ilk ya da ikinci kez görev yapan Abdullah, ilk yarıda kurtardığı penaltı ve birkaç pozisyonda kalesini gole kapatmasıyla takımını oyunda tuttu.

Bir paragrafı da Abdurrahim’e açmak istiyorum. Ankaragücü’ne transfer olduğunda, geldiği takımda bile kadroya giremeyen ve herkesin dudak büktüğü bu oyuncu, alınan üç puanda en büyük pay sahiplerinden biri oldu.

Karşılaşmanın ikinci yarısında, özellikle 45. ve 55. dakikalar arasında rakip Konyaspor üstünlüğü ele aldı. Antalyaspor ise savunmada kalıp rakibi bekleyerek hata yapmasını bekledi. 62. dakikada rakibin atağa çıkarken kaptırdığı topta pozisyonu adeta yoktan var eden Ramzi Safuri, Antalyaspor’u öne geçirdi. Safuri, sahada kaldığı sürece hırsıyla takımı ateşledi ve üç puanın alınmasında en önemli etkenlerden biri oldu.

Hatırlarsanız, iki sezon önce Hatay’da kaleye geçip Antalyaspor’u kurtardığı gibi, Konyaspor karşılaşmasında da rakibin ipini çekmişti.

Golden 5-6 dakika önce teknik adam Emre Belözoğlu ile kulübenin yanında yaşadığı polemikten sonra attığı golden sonra hocasının elini öpmesi, oyuncunun da mütevaziliğini gösterir. Emre hocaya tavsiyem, kendi oyuncu grubuna biraz daha sakin davranıp oyuncusunun moralini bozup oyundan kopmamasını sağlamasıdır.

90 dakikanın sonunda Anadolu derbisinde Antalyaspor, Konyaspor’a ağır bastı ve üç puanı alarak sezonun finalini yaptı. Artık önümüzde oynanacak olan son dört karşılaşmada, altyapıdaki pırlanta gibi gençlere şans verilmeli. Seneye en az 2-3 genç oyuncumuzu kadroda görmemiz gerektiği kanaatindeyim.

Son sözüm Ernest King’den takıma gelsin:

Hiçbir dövüşçü, diğerinin darbelerini savuşturarak, örtbas ederek dövüşünü kazanamamıştır. Kazanan, vurur ve vurmaya devam eder. Hatta vurmaya devam edebilmek için birkaç sert darbe alması gerekse bile.