176 Gün Sonra

Geçtiğimiz hafta hem deplasmanda hem de ligteki ilk galibiyet sonrası Gençlerbirliği maçı daha anlamlı hale gelmişti. Zorlu maçta alınacak bir galibiyet, kendimize gelmemize bir nebze daha yardımcı olacak ve stres azalacak, ileriye daha umutlu bakmamızı sağlayacaktı.

Rıza Çalımbay, Kayserispor maçının kadrosundan sakatlık sebebiyle yer alamayan Fornezzi dışında kimseyi değiştirmedi. Tabi üç haftadır sahaya çıkan bu kadro Rıza Hocanın da geçen hafta söylediği gibi oynadıkları mevki bakımından ideal yerleri olmayan futbolcuları içeriyor. Aslında bu açıklama devre arası transfer istiyorum demenin nazikçe söylenmesi.

Şu anki görüntüyle orta saha ve forvet bölgesine transfer şart. Özellikle orta sahaya top alıp dağıtacak, forvete servis yapacak bir ya da iki futbolcu gerekiyor. Eto’o maç içinde bu eksikliği fark edip orta sahaya kadar gelip bu görevi üstleniyor, tabi bunun sonucunda girilen gol pozisyonlarında onun olması gereken yerlerde forvet özelliği olmayan oyuncularımız topla buluştuğu için gol atma olasılığımız düşüyor. Bu maçta Motta’nın kaçırdıkları buna en güzel örnek. Zaten Motta ve Danilo oynaması gereken mevkilerde değiller, şu anki formasyon içinde zorunluluktan oynatıldıkları yerlerde ellerinden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorlar.

Gözle görülen en önemli fark ise maç kondisyonumuzun artması, bu da mücadele gücümüzü artırdı.

İkinci devre oynadığımız futbol ve iyi bir takım karşısında alınan galibiyet bu aralar ilaç gibi oldu. Sahamızda oynadığımız son 22 maçta sadece 3 yenilgi almış, iç sahada rüştünü ispatlamış bir takım için uzun süre sonra gelen galibiyet de dikkat çekiciydi. Dile kolay, 176 gün sonra iç saha galibiyeti geldi.