Onurlu Kaybedişler

Devre arasına girerken gevşemiştik zaten, arada toplarız diye düşünürken hoppala bayağı savaşmayan bir takıma dönmüşüz?

“Hedefimiz ligde kalmak” deyip durursak elimizdeki konumu da böyle yavaş yavaş kaybederiz.
Tırnaklarınız ile kazıdığınız bu yolda zirveye ulaşmak da dibi görmek de sizin elinizde.

Büyük umutlarımız var ve bunlardan en ufağı ligde kalmak olmalıydı. Ama takım bu kadar iyiyken bunu dile getirmek anlamsızdı. Ben artık her sezon küme düşme korkusunu ne futbolcularımız ne teknik direktörümüz ne de yönetimimizin dile getirmemesi gerektiğini düşünüyorum. Tabii ki sizlere takım gayet iyiyken ve yükselişteyken yüksekten uçun, kesin Avrupa’ya gideriz vs. deyin demiyorum lakin hedefinizi ligde kalmak olarak belirlerseniz bu güzel giden takımı bile etkiler ki etkiledi de.

Bülent Hocamızın kredisi hemen bitmez ama takıma o savaşma isteğini geri vermesi gerekiyor. Maddi sıkıntılarımız yüzünden transfer yapamıyorken onun da yetkileri kısıtlı anlıyorum lakin elindeki futbolcuların her birinin ne kadar değerli olduğunu, işlendikçe hepsinin güzel bir elmasa dönüştüğünü görmüştü.
Velhasılı kelam bizler sizden büyük mucizeler beklemedik hiçbir zaman. Sizlerden tek beklentimiz, formanızı ruhunuzla terletmeniz, kalbinizle oynamanız, inancınızdan hiçbir zaman vazgeçmemeniz…

Bütün inancımız sizedir!

Her maç kalbimiz ağzımızda maç izlesek bile sizlerin inancı bizlere yeter. Her zaman kazanılmaz ama kaybederken de savaşmanın onurunu bizlere hep yaşatın.
9 kişi kalıp 1-1 bitirdiğimiz, 3-1’den 3-3’e getirdiğimiz maçı unutmamanızı isterdim. Dieogo’nun ve Celustka’nın sahada eksikliğini de bir kez daha görmüş olduk. Bu takım bu sezon Akdeniz fırtınası nasıl olur onu gösteriyordu. Geriye dönmenizi isterim.

Beşiktaş maçını iple çekiyorum çünkü bir süredir okulum yüzünden hasret kaldığım tribünlere kavuşuyorum. Umuyorum ki bir galibiyetle bu vuslat taçlanır.

Bu haftalık bu kadar Büyük Antalyaspor taraftarı… Kırmızı-beyaz aşkla kalınız, sevdamız yüreğinizden düşmesin.