Çalım’bay’lıyoruz Galiba
Düşme potasından uzaklaşmış gibi görünsek bile buna güvenip salmazlar umarım futbolcular …
Bu takım bizi ya kanser eder ya kalp krizinden götürür diyorum. Her maçta aynısı oluyor, şöyle rahat rahat maç izlemeyi unuttuk vesselam. Ama kötü günleri çabuk atlatıp başarılı bir grafik yakalamışken kötülemek de istemiyorum takımı. Rıza Çalımbay etkisi, Eto’o’nun takıma dönüşü derken güzel bir ivme yakalandı. Küme düşmeyi Çalım(bay)lıyoruz galiba.
Düşme potasından uzaklaşmış gibi görünsek bile buna güvenip salmazlar umarım futbolcular. Düşer miyiz? Düşmez miyiz? Bunlarla oyalanacağımız yere Avrupa’ya gider miyiz? Ziraat’i kazanır mıyız? Şampiyon olur muyuz? Bunları düşünüyor olmalıydık. Neden Antalyaspor’a asansör takım denilmesine izin veriliyor ki? “Asansör takım” kelimesinden kurtulmamız için ligi üst sıralarda bitirmemiz gerekiyor. Ligi üst sıralarda bitirmek için de hedefleri yüksek tutmak gerekiyor. Misal bu hafta ligin lideri Başakşehir’e konuk olduk. Neden Antalyaspor lider konumunda olmuyor? Yahut olamıyor? Ali Şafak Öztürk başkanlığa seçildiğinde “Bana bu sene izin verin. Takımı ligde tutarsam seneye daha çok güzel şeyler olacak” demişti, arkandayız başkanım. Sana güveniyoruz, bu güvenimizi boşa çıkartmayacağını biliyoruz.
Gelelim maça… Zorlu bir deplasmana çıktık liderin evinde. “Başakşehir’in savunma hattını geçebilecek miyiz?” diye düşünürken sahada lider gibi oynayan takım Antalyaspor oldu. Eto’o’nun sahneye çıkmasıyla 1-0 öne geçtik ama yapılan basit(!) ve büyük bir hata sonucu beraberlik golü geldi. İkinci yarı ise ikinci golü yiyen taraf biz olduk. Biri düşme potasındayken yükselişe geçmiş takım, biri de lider; iki takım vardı sahada. Üç puanı Başakşehir aldı alacak derken Eto’o’muz çıktı sahaya. Bugüne kadar attığı penaltılardan sadece bir tanesini kaçıran ama onu da sonra gole çevirmiş olan Eto’o Buba gene bir penaltıyı gole çevirip beraberlik golünü attı rakip takıma. “Eto’o bitmiş” diyenlere de buradan bir kez daha selam yolluyorum. (iki nokta üst üste, parantez kapat)
Antalya’dan deplasmana İstanbul’a giden büyük Antalyaspor taraftarı hakkınız ödenmez. Arma için gittiğiniz kilometrelerce yoldan en azından mağlubiyetle dönülmedi. Alıştık bu takımın bu hallerine, zaten armaya olan sevdamız olmasa gidilir miydi o yollar? Dayanılır mıydı bu maç temposuna? Çılgın Yörükler siz olmasaydınız bu takım ne yapardı acaba? Gittiğin yerlerde yalnız kalma diye düşüyoruz sevdanın peşinden yollara.
Unutmadan!..
Fenerbahçe maçında herkes stattaki yerlerini alsın. Mutlak galibiyet için takımın biz 12. oyuncuları, taraftarlarına ihtiyaçları var.
Kırmızı beyaz aşkla kalınız büyük Antalyaspor taraftarı, haftanız güzel geçsin. Maçtan sonra görüşmek üzere.