Hocaya Rağmen

Süper Lig’in 33. haftasında rakibimiz kendi evimizde Atakaş Hatayspor’du. Artık evimizde bu sezon son maçlara çıkıyoruz. Gönül isterdi ki bu son maçları, bu güzel havalarda daha dolu tribünlere daha çoşkulu bir futbolla oynayalım ama maalesef bu durum temenniden ileri geçmiyordu.

Bu maç bizim için sıradan bir lig maçı olsa da rakip için hayati önem taşıyan bir maçtı. Sıradan bir maçtı diyorum çünkü, Sergen Hoca takımı son haftalarda çok hedefsizleştirdi. Sıralamamızın farkında olmadan çıktığımız bu maçta da ilk yarıda tutuk bir oyun sergiledik ve ilk yarıyı 1-0 geride kapattık. İlk yarıda Antalyaspor adına o kadar kötü bir oyun vardı ki, kaleyi bulan isabetli şutumuz olmadığı gibi rakip ceza sahasında da sadece üç kez topla buluşabildik.

Maçın ikinci yarısına da aynı oyun anlayışıyla başlamıştık. Arka arkaya Hatayspor ataklarında kalecimiz Helton farkın açılmasına izin vermedi. Deyim yerindeyse takımı ateşledi. Bu dakikadan Antalyaspor olarak oyuna iyice ağırlığımızı koyunca pozisyonlar da arka arkaya gelmeye başladı. 65. Dakikada Erdoğan’ın ortasında Adam Buksa’nın şık kafa vuruşuyla beraberliği yakaladık. Golden sonra özellikle orta sahada Erdal’ın etkili oyunuyla Hatayspor’un direncini kırmak istesek de rakibin etkili ataklarında yine Helton sahnedeydi. Helton bizi bu yıl kaç kere ipten aldı, sayısını unuttuk. Maç tam böyle bitecek derken duraklama anlarında 90+’da Zymer Bytyqi’nin uzaktan şık golüyle maçı kazandık. Bytyqi adeta her şeye isyan edercesine vurmuştu topa. Belki de bizim adımıza sezonun en güzel gollerinden birisiydi.

Maçla ilgili som olarak Sergen Hoca alışılagelmiş ilk on birinden farklı olarak stoper tandeminde Ömer’i tercih etmişti. Yerine oynayan Bahadır ne kadar etkili oynasa da Ömer gibi bir stoperin eden yedek kaldığını anlayamadım bir türlü. Ayrıca hoca haftalardır formsuz Saric yerine Erdal ile maçlara başlasaydı. Fazladan 4-5 puanımız olabilirdi. Kısaca bu hafta Sergen Hocaya rağmen maçı kazanmasını bildik.

Sağlıcakla kalın Antalyaspor Ailesi.