4-1 Kere Maşallah

Hoş geldin hocam hoş geldin,
Ayağını bastın stada,
Kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi,
Güldün,
Güller açıldı penceremizin demirlerinde…
Artık dört yanımız bahar bahçe…

Geçen hafta bu takım, adamı şair yapar derken boşuna söylemiyordum. Her ne kadar yılların çok sevilen şiirinden ufak bir alıntılamayla kendimize uyarlasam da duygularımıza tam tercüman olan dizeler çıktı ortaya.

Her hafta artan oyun kalitesi ve takımın çıktığı seviye artık hepimizi keyiften dört köşe yapıyor. İnsanlar hafta sonu programlarını Antalyaspor maçlarına göre yapıyor, stada aileleriyle beraber koşa koşa gelen insanları görmek bu şehirde uzun zamandır özlediğimiz görüntülerdi.

Takım her hafta üstüne koydukça bizim aldığımız keyfi anlatacak kelimeler kifayetsiz kalmaya başladı. Artık anlık durumumuz anlatılmaz yaşanır.

Oyuncuların artan özgüveni ve her hafta yükselen formlarıyla tek tek isimleri ön plana çıkarmayı sevmesem de atlamamız gereken isimler var. Nereden bulundu bu adam denilen Haji Wright’ın her maç daha net bir golcü haline gelmesi, milli takım seviyesine kadar yükselen ve daha önceki sezonlarda iyi oynadığı haftalar sonrasında düşüş yaşayan Doğukan’ın artık her hafta tam gaz yükselttiği vites ile yaptığı şov ve geldiği günden itibaren bir maestro gibi dilimizden düşmeyen Fernando…

Bütün bu renklerden tadına doyulmaz bir resim yapan Futbol Sorumlusu Nuri Şahin başta olmak üzere bütün teknik heyet övgüleri fazlasıyla hak ediyor.

Geldiği günden itibaren ve aldığı sorumluluk ile teknik heyete geçmesiyle iyice içimizden biri gibi hissettiğimiz Nuri Şahin’in özellikle taraftarla takımı birleştirmesi ve tek yürek haline getirmesi takdire şayan ama artık bazı reaksiyonlarda işin içine fazla heyecan girince futbolcu gibi düşünmemek ve davranmamak gerekiyor. Belki seneler sonra Nuri Şahin Avrupa’da takım çalıştıracak ve çok büyük başarılar elde edecek. O zamanda ailesiyle beraber belki en büyük destekçisi ve onunla sevinip, üzülen yine bizler yani Antalya olacak. Bu yüzden gönlümüz hep hem takım için hem Nuri Şahin için daha iyi olmasından yana…

Tribünlerin rakip 10 kişi kaldıktan sonra oyunun rölantiye alınmasını istememesi ve daha hücum arzusu çok normal ama bunu ıslıklayarak ya da tepki göstererek yansıtması çok yanlış bir davranıştı.  Maç olmuş 4-1, takım o ana kadar tatmin edici bir oyun oynamış ve efor sarf etmiş. Dolayısıyla rölantiye giren oyunu anlayabilmek gerekiyor. Tabi taraftarın daha önce rakibe karşı kaybedilen farklı bir müsabakayı hatırlayarak farkın açılmasını istemesi de en doğal arzusudur. Herhalde tribünde maçı izlerken içinden bunu geçirmeyen ve gaza gelmeyen bir kişi bile yoktur.

Yazının başındaki dizelerimizde dediğimiz gibi artık dört yanımız bahar bahçe… Bu baharın ilerisinde gelecek sezon yazı yaşayacağımız ve lige damga vuran bir Antalyaspor olacağına inancımız da belki hiç olmadığı kadar fazla…

Söylenecek tek bir söz var; 4-1 kere maşallah hepinize.