Camia Olabilmek

Liderin deplasmanındayız. Ama deplasman demeye bin şahit gerek. Antalya’dan işini gücünü bırakıp gelen yüzlerce Antalyaspor sevdalısı, Başakşehir Stadyumu’nu Antalya Arena’ya çevirmiş ve maç öncesi tezahüratlarla İstanbul’u inletiyor.

Maça iç sahada oynar gibi başlıyoruz. Sağlı sollu ataklar, direkten dönen toplar… Sonuçta bir puan alıyoruz. Belki de üç puanı kaçırdığımız için üzülüyoruz.

Oynanan futbol gayet tatmin edici. Sanırım hepimizin aklında aynı soru var. Rıza Hoca sene başında bu takımın başında olsaydı nerede olurduk şu anda acaba?Buna da şükür diyorum. Tehlike hattının içinde yer almak çekilecek dert değil.

Bu saatten sonra hedef daha da yukarılar… Ama ben 15. bitirsek de razıyım. Sonuçta başkanımızın asıl hedefi gelecek sene. Düşüncesi bile beni heyecanlandırmaya yetiyor.

Gelelim amatör branşlara…

Hem basketbolun hem de hentbolun maşallahı var. Elimden geldiğince maçları kaçırmamaya çalışıyorum. Hentbolda mütevazi bütçesiyle Avrupa kupalarını zorlayan bir Antalyaspor… Neden olmasın diyorum? Oyuncularımızın ve teknik ekibimizin maçlardaki hırsları, mücadeleleri bile yeter.

Pazar günü ise nostalji kıvamında Işıklar’daki Kapalı Spor Salonu’nda Antalyasporumuzu izledik. Bu sene bizi hep güldürüyorlar, kocaman bir maşallah diyorum takımımıza. Umarım diğer maçlar da bu salonda oynanır ve gelen ekiplere gerçek deplasman havası yaratılır. Zira yeni yapılan salon maalesef morg kadar soğuk ve tribünlerle parkenin arasında uçurumlar var.

Basketbol maçında minik jimnastikçi kardeşlerimizin Antalyaspor marşları eşliğinde yaptıkları şovu izleyip duygulanmayan var mıdır? Kulübümüzün üzerinde güneşler açıyor, her branşta başarılı gidiyoruz. Yönetim doğru işler yapıyor. Artık biz de tam anlamıyla bir camiayız diyebiliyoruz. Umarım sene sonuna kadar hatta uzun seneler boyunca bu birliktelik ve başarı ortamı devam eder.

Emeği geçen herkese yürek dolusu teşekkürler.