Zor Gelen Beraberlik

Maça gayet kontrollü ve güzel başladık. Tamer Hoca’nın genç kadro seçimi beni tedirgin etse de önyargılı olmadan maçı izlemeye başladım.

Bünyamin’in oynadığı hemen hemen her maçta söylediğim gibi, bu çocuk gerek isteği gerekse oyun disiplini ile beni çok etkiliyor. Bu maçta yine beklenen performansı gösterdi. Daha fazla forma şansı bulması gerektiği düşüncesindeyim.

Bununla birlikte Mukairu ve Amilton beklenen performansı gösteremedi.

Ayrıca Jahovic ‘in penaltıdan attığı gol dışında maçta varlık gösterdiği söylenemez. Gerek pas hataları gerekse performans düşüklüğü gözümüzden kaçmadı

Hakan’ın gereksiz çıkışları yüzünden yediği kırmızı kartlara bir tane daha eklenmiş oldu. Ama suçu Hakan’da değil, Tamer Hocada buluyorum. Hakan’ın sarı kart gördüğü zaman hocanın hemen müdahale etmesi ve onu oyundan alması gerekirdi. Çünkü Hakan çok yetenekli bir futbolcu olması ile birlikte bazen kaptanlığın verdiği ağırlığı taşıyamıyor. Ağırlıktan kastım ise; duygu durumuna hakim olamıyor. Yeni toy bir futbolcu gibi duygularına hakim olamadığı için de olması gereken yerlere gelemiyor.

Benim bu maç asıl merak ettiğim Sinan ve Podolski neden oynamadı. İyi niyetli düşünmek istesem de hepinizin benim gibi soru işaretlerinin olduğunu düşünüyorum. Neyse iyi niyetlerimizi bozmayalım.

Tam anlamıyla bu maç benim için yıldız diyebileceğim biri olmadı. Ersan Gülüm için öyle diyebilirdim ama onun da yediğimiz golde topun önünü kapatamadığı için hatası vardı. Bu da onun yıldızını kırdı.

Önümüzde Başakşehir maçı var ve Başakşehir’de oynayan 3 önemli oyuncusunun olmaması bizim için avantaj olacaktır diye düşünüyorum. Bu fırsatı kaçırmamalı ve mutlak galibiyet ile yenilmezlik rekorumuzu devam ettirmeliyiz. Ne de olsa 11 maçtır yenilmemek herkesin harcı değildir. Takımın, hocanın ve yönetimin hakkı bu noktada yenmez. Antalyaspor kulüp tarihinin ligde aralıksız yenilmezlik rekorunu kırarak büyük bir atak yapmıştır. Bu yüzden bütün camiayı kutlarım.

Daha nice yenilmezliklere…