Yolun Sonu

Fenerbahçe gibi bir takımı deplasmanda yendik. Fenerbahçe takımına karşı oynadığımız son üç lig maçını da kazandık. Sondan 4. maç ise şu meşhur 90+3 gösterilip 90+7. dakikada uydurma bir serbest vuruş sonrası 1-1 bitmesi gereken maçı 2-1 kaybettiğimiz maçtı.

Bizim için altın değerinde bir 3 puan oldu bu. 6-7 hafta önce inanılmaz bir fikstür avantajımız vardı. Lakin kendi evimizde öyle takımlara yenildik ki bu durum dezavantaja döndü. Aslında Trabzonspor yükselmedi, biz kendi ellerimizle Trabzonspor’a bu şansı verdik. Kaybettiğimiz maçları kazansaydık şu anda rakibimiz Trabzonspor değil 2. sıradaki takım kimse o olacaktı.

Fenerbahçe deplasmanında kazanarak şimdi fikstürü yine lehimize çevirdik. Trabzonspor’un son 3 maçından 2 tanesi çok zorlu maçlar. Bizim ise çok daha kolay bir fikstürümüz var. Umarım takımımız bizi yanıltmaz ve ligi 5. sırada tamamlayabiliriz.

Takım 1-0 kazandı ama gerçekten dünyaları kaçırdık. Charles hele öyle bir gol kaçırdı ki, tribünde saç baş yolduk. Ama aynı Charles maç genelinde de harika bir savaş çıkardı.

Taraftar olarak çok yüksek bilet fiyatlarına rağmen olabildiğince fazla sayıda tribünde yerimizi aldık. Zaman zaman sahaya da desteğimizi çok iyi yansıttık. Bir ara Fenerbahçe tribünleri hem bizi hem takımımızı alkışladı, kendi oyuncularını da protesto ettiler. Bu demek oluyor ki biz camia olarak iyi yoldayız.

Şimdi, hafta sonu Bursa maçında tribünleri komple doldurmamız gerekiyor. Biz üzerimize düşeni yapalım, oyuncularımız da gerekeni yapacaktır kuşkusuz.