Umutsuzluk Bize Yasak

İyisiyle kötüsüyle ilk yarı bitti. Haftalarca iyi bir şey olsun da keyifle yazalım diye bekledik ama maalesef mümkün olmadı. Büyük umutlarla havaalanlarında karşılayıp, şehrin göbeğinde imza attırdığımız yıldızlardan bir verim alamadık. Güya şampiyonluğa oynayacak bir Antalyaspor olacaktı sahada ama ilk sarsıntıda gemiyi terk eden umut tacirlerinin gözyaşlarıyla akıp gitti buna dair umutlar.

Lâkin yıkılmadık.

Müthiş bir oyun, geriden gelerek ve üç gol ile alınan Alanyaspor galibiyeti umutları yeşertti. Puan durumunda düşme hattının az da olsa üzerinde bitirdik. Başkanı gitmiş, yönetimin suya sabuna dokunmadığı, kent dinamiklerinin birbirinin suratına baktığı bir ortamda canla başla mücadele edip galibiyet alan oyuncular ve en kötü zamanda bile hem iç saha hem deplasmanda görevini eksiksiz yapan taraftar çok daha güzel günleri hak ediyor.

Devre arası belki de en çok Antalyaspor’a yarayacaktır. Sezon başında yapılan transfer hatalarından ders çıkarılmış olması en büyük dileğim… Nasri, Menez gibi, varsa kendini takımdan büyük gören, disiplinsiz, Süper Lig için yetersiz oyuncular bir an önce gönderilip yerlerine sahada savaşacak, ahlaklı ve eksik olan yerlere nokta atışı oyuncular transfer edilmeli. Zaten geçtiğimiz yıllarda yan yana oynayan ve başarılı olan bir iskelet kadro mevcut. Dengeler bozulmaz ise rahat bir ikinci yarı geçiririz.

Lig devre arasına girmiş olsa da Türkiye Kupası eleme maçları devam edecek. Rakip Kayserispor. Puan cetvelindeki yerimize göre ikinci yarıyı geçen yıl bitirdiğimiz yerde bitirebilmek çok zor görünüyor. Dolayısıyla Avrupa hayali kurabilmemiz Türkiye Kupası’ndan geçiyor. İlk maçta deplasmanda alınacak iyi bir skor umutları canlı tutar, oyuncu grubumuzun özgüvenini pekiştirir. Bence Kupa müsabakaları çok önemli.

Neden olmasın?

SevenAs yıllar önce tribünün tellerine asmıştı,

“Umutsuzluk Bize Yasak”

Mutlu haftalar…