Sadece Antalyasporlu

Bu hafta Beşiktaş karşısında aradığımız ruhu bulur gibi olduk. Çok iyi bir mücadele vardı statta. Hatta şaşırtıcı şekilde maç sonuna kadar sürdü bu mücadele. Hırs vardı. Aradığımız, özlediğimiz, bize yakışan…

Maç bir şekilde oynanıyor da Antalyaspor adıyla anılan kişilerin yaptıkları hatalar ne olacak?

Benim babam Antalyaspor’un kurucusu olsaydı her adımım Antalyaspor olurdu. Kaldı ki ben Antalyalı değilim. Teyzem Antalya’ya gelin geldiği için Antalya’yı sevdim. Sevdiğim şehrin takımını da desteklemek adına “Sadece” Antalyasporlu oldum. Çünkü şeref, arma ruhu bunu gerektirir. Paragrafın başına dönecek olursak… Benim ne babam Antalyalıydı ne Antalya’yla bir bağım vardı ama Antalyasporlu olduktan sonra armaya layık yaşamaya çalıştım. Bana göre kendimce başardım da. Gelin görün ki Antalyaspor Kurucusunun kızı, kurucu kısmını bir kez daha yinelemek istiyorum, farklı bir takımı destekleyebiliyor. Muhtemelen de Antalyalıdır, bu konuda bir bilgim yok.

Çoğu zaman bizler de farklı takımları takip ettik. Belki sempati duyduk. Taraftarının duruşunu alkışladık ama hiçbir zaman formasını, atkısını ya da beresini kuşanıp stada koşmadık. Kaldı ki Antalyaspor Kurucusunun kızı olmak bir seviye daha dikkatli davranmayı gerektirir diye düşünüyorum.

Bir de sosyal medyada yayılmış bir fotoğraf ve altındaki açıklama varken özür dilemek yerine kendini haklı çıkaran bir yazı paylaşmak da üstüne cila olmuş bana kalırsa.

Buradan Antalyasporlu olmadığı halde Antalyaspor pankartı yapan, o pankartı statta asan, 1-2 deplasman maçına giden, maçlarda Antalyaspor atkısı takan babama teşekkür etmek istiyorum. Çünkü en azından ruhunu taşıyor.

Haftaya İzmir’e yakın bir deplasman var. Hamza Hocayla ilk galibiyetimiz gelsin artık. Galibiyetli günlere çok hasretiz.