Oh Be Dünya Varmış

Maçın bitiş düdüğüyle beraber hepimizin üzerinden büyük bir yük kalktı. Kazanma hissinin nasıl bir şey olduğunu ne kadar çok özlemişiz.

Çok mu iyi oynadık? Hayır. Çok fazla eksiğimiz var hala ama Allah yukarıda, iyi mücadele ettik. Son 15 dakikada psikolojik olarak çok fazla yerde kaldı futbolcularımız. Bunun sebebi de kazanamama stresi ve acaba yine son dakikalarda gol yer miyiz korkusuydu. İlerleyen haftalarda bunu tekrar göreceğimizi sanmıyorum.

Dün maç daha farklı biter miydi? Evet kesin biterdi. Özellikle ikinci yarı Kayserispor’un arkada bıraktığı boş alanları değerlendirebilirdik. Ama bunu da yine kazanamama stresine bağlıyorum. Takımın özgüveni yerine geldikçe bu tip maçlarda ayakları yere daha sağlam basacaktır. Düşme hattındaki direkt rakibimizi yendik ve onları yanımıza çektik demek istemiyorum. Çünkü kadro kalitesi olarak biz onlardan çok daha yukarılardayız. Biz sadece hak ettiğimiz yerlere çıkmak için bir adım attık. Devre arasına kadar 15 puan ve üstüne çıkalım kâfidir. Sonrasında göreceksiniz ki önümüz açık.

Tebriğin, takdirin en büyüğü oraya hafta başı çok ters bir saat olmasına rağmen giden taraftara… 500 kişi orada takımımızı doksan dakika destekledi. Onlara “Gittiğin yerde yalnız kalma diye buradayız.” mesajı verdiler. Hepsine teker teker helal olsun. Sevinçleriyle içimizi ısıttılar, kendilerini kıskandırdılar. Varsın Federasyon bizim deplasmanları cuma ve pazartesi günlerine yığsın. Hatta salı sabahı oynatsın. Antalyaspor arması neredeyse bu taraftar her zaman peşinde orada olur.