Oh Be Dünya Varmış

“MedicalPark”sız arma ne kadar da güzelmiş. Armamız tekrar tertemiz olmuş ve güzelliğine kavuşmuş. Meğer o MedicalPark zırvası armamızın ismini küçülttüğü gibi boyutunu da gerçek anlamda küçültüyormuş. Sadece Antalyasporlu, onurlu armamız gözüme daha büyük, daha güzel göründü. Formayı asıl şimdi dolu dolu aydınlattığını hissettirdi.

Formada sadece Antalyaspor’u görmek, ekrandaki yazıda sadece Antalyaspor’u görmek, ismimiz zikredildiğinde sadece Antalyaspor’u duymak gerçekten harika. Armamızın gerçek asaleti geri dönmüş gibi. Bu asaletten takım da etkilenircesine ilk yarıda çok aradığımız takım ruhundan esintiler gördük. Ancak bunlar sadece “ruh”un kırıntıları olabilirdi. Bize bu ruhun tamamı ve doksan dakikaya yayılanı lazım.

Antalyaspor tertemiz armasıyla takım olmayı başarmalı. Doksan dakika mücadele etmeyi öğrenmeli. Süper Lige çıkmak istiyorsa her maçın son saniyesine kadar savaşması gerektiğinin bilincine varmalı. Savunma hattını biran önce toparlamanın formülünü bulmalı. Takımı ileri taşıyacak sağlam bir ofansif orta saha oyuncusuna ihtiyacı olduğunun farkına varmalı.

Antalyaspor elbet özünü bulup aradığı ruha kavuşacaktır. Asıl yeri olan Süper Lige geri dönecektir. Artık sadece Antalyaspor armalı şanlı armamızla mücadelemizi sürdüreceğiz. Önemli olan da bu güzel armayla yakaladığımız ruhu her maç doksan dakika sahaya yansıtabilecek futbolcu topluluğunu yaratmaktır. Antalyaspor futbolcuları tekmeye kafa uzatıp kanının son damlasına kadar mücadele edecek savaşçı takımı sahaya yansıttıkları sürece büyük Antalyaspor taraftarı her zaman yanındadır.

Doğancan Ataş