Elimizden Kaçtılar

Resmen elimizden kaçırdık Beşiktaş’ı. Maçın ilk yarısında oyunu yarı alanımızda kabullendik. Beşiktaş hafta arası oynadığı Avrupa mücadelesinden dolayı çok yorgundu. Rıza Hoca bu yüzden rakibin yüklenmesini bekledi sanırım. Aynen öyle de oldu zaten. Rakip ilk yarı ne kadar gücü kuvveti varsa sahaya döktü.

Maçın ikinci yarısında,özellikle Aboubakar’ın atılmasından sonra ipleri elimize aldık ve Antalya Arena cehenneminde ateş yanmaya başladı. Oyunu sürklase etmeye başladık. Beşiktaş bir puana eyvallah diyecek kıvama geldi adeta. Bakın bir maçın en iyi oyuncusu rakip takımın kalecisi ise sizin takımınız iyi oynamış demektir. İyi oynadık ama skora da yansıtamadık.

Maç sonu Sayın Başkanımız Ali Şafak Öztürk’ün de dediği gibi “Beşiktaş’ı aldığı 1 puandan ötürü tebrik ederim.” Yani bu 1 puan onlara ödül, bize ise 2 puan kaybı olarak hanemize yazıldı maalesef. Bizim için büyük kayıp oldu. Trabzonspor yenmişti, Fenerbahçe mağlup olmuştu. Fenerbahçe ile aramızdaki puan farkını kapatmak için bulunmaz bir nimetti üç puan. Akhisar ve Galatasaray maçlarındaki mağlubiyetler ne yazık ki inanılmaz bir darbe vurdu bize.

Tribünler adeta karnaval alanı gibiydi. Maçtan önceki 3-4 gün boyunca kale arkalarındaki dev pankartları sabahlara kadar boyadık. Soğuk havaya rağmen gündüz işine gidip gece bu pankartların başına gelenlerin, gündüz okula gidip gece yine bu pankartlara yardıma gelenlerin emekleri unutulmaz. Sonucunda da tüm ülkenin, hatta Avrupa takım taraftarlarının beğenisi ile karşılaşmak harika. Stadyumda tek bir eksik vardı,o da goldü.

Geçen hafta Zeki Abimizi kaybetmenin derin hüznünü yaşadık. Halen yaşıyoruz. Bizim için gerçekten çok ağır bir kayıp oldu. Erken yaşta hayata veda etti Zeki Abimiz. Grup 1966 olarak Güney Kale Arkası’na kendisinin pankartını yaptırdık ve astık. O artık her maç bizimle birlikte olacak.