Antalyasporluluk Ağır Basıyor

Geçen hafta da dediğim gibi Bülent Korkmaz’ın teknik direktörlük vasıflarını olumlu ya da olumsuz göstereceği bir dönemdeydik. Kasımpaşa deplasmanında ilk kırk beş dakikada rakibin sakatlanarak çıkan üç oyuncusu, karmakarışık mevki dizilimine karşı maçta adam kovalayan ve iyi niyetiyle göze çarpan Mukairu yerine dar alanda etkisiz olan Amilton değişikliği maalesef çok güvendiğim hocayı sınıfta bıraktı.

Savunmadaki Bahadır ısrarı keza hocanın anlayamadığım kararlarından. Bu zamanda her kazandığı topu dağa taşa vuran, olumsuz kullanan, kanattan gelen her topu rakibe kaptıran stoper her ne kadar bizden bile olsa takım doğruları açısından tercih edilmesini doğru bulmuyorum.

Oyunculardaki isteksizlik açık şekilde göze çarpıyor. Hakeme itirazı bile öylesine yapan bir oyuncu grubu var. Coşku yok. Oynama isteği yok. Zevksiz ve kimsenin keyif almadığı futbol felsefesi, maalesef kimseyi memnun etmiyor.

Geçtiğimiz yaz tesislere kapanıp iyi çalışan, maçlara fizik ve mental olarak hazır çıkan takımdan eser yok. Bülent Hoca çok gergin. Davranışları ve vücut dilinden gerginliği çok açık şekilde göze çarpıyor. Gerginlik de doğru hamle eksikliğini beraberinde getiriyor.

Herkes gider, geride kalan bizler yani Antalyasporlulardır. Yeni Malatyaspor maçı bence dönüm noktası olacak bazı şeyler için. Teknik adam değişmesine karşıyım fakat takıma zarar verildiği, kadronun hakkı verilmediğini düşündüğüm an Antalyasporluluk ağır basıyor.