Yine Hüsran

Sezonun ikinci yarısında tüm Avrupa bizi konuşacak diyordu Antalyasporlu kurmaylar. Böyle giderse haklılık payları yüksek, gerçekten Avrupa hatta dünya bizi konuşacak:
”Eto’olu Antalyaspor küme düştü”,”Eto ilk defa küme düşen bir takımda oynadı.”

Eto’o ismi Antalyaspor’un önüne geçmeye başladı ki gerçekten can sıkıcı bu. Golleri sıralarken kimse buna ses çıkarmaz ama Gençlerbirliği deplasmanındaki gibi forması sahada bedeni nerde olduğu belli olmazsa çıkar birileri ”Hop, ne oluyor” der, haklıdır da.

Oyun sistemi değişse de takım berbat. Yeni gelen oyuncular berbattı. Berbat bile değildi, adam önündeki oyuncuya pas atamıyor resmen. Hazır değil deseler bunun hazır olmakla ne alakası var derim. 90 yaşındaki adam bile önündeki adama pas atar. Yani umarım düzelirler, bu değildir umarım hünerleri. Yoksa bittik derim ben.

Bir tane organize atağımız yoktu. Resmen rezilleri oynadık. Fark yemediğimiz için Fornezzi’ye teşekkürler. Rakip takım kadar ayağımızda tuttuk topu lakin biz hep geri ve yan pas yaparken rakip takım özellikle ilk yarı savunmamızın sol tarafını perişan etti. Bu takım ne ofansta ne de defansta hava topu alamıyor. Böyle bir şey yok. Buna çok dikkat ettim, bu maçta bir tane bile hava topu alamadık. Rakibin kenardan ortaladığı her topa yine rakip gol silahları temas etti. Amatör küme takımı bile biraz daha fazla ısırır rakibini. Bugün Real Madrid’e, Barcelona’ya, B. Münich’e karşı oynayan bizden daha güçsüz takımlar bile onların kalelerini yoklayabiliyorken, bizim bir tane organize atağımızın olmadığı maç için kendimizi ciddi anlamda sorgulamamız gerekiyor.

Yine hüsran oldu maçın sonucu bizim için. Tam 8 otobüs dolusu Antalyaspor’un gerçek sahibi taraftar, bu zorlu hava şartlarında, Ankara’da yaşayanların bile evlerinden çıkmadığı anlarda takımımızı destekledi. Sahada bir gram ışık olmamasına rağmen 90 dakika hakkını verdik tribünün ama bir kıvılcım bile almadı sahadaki kendisini futbolcu sanan güruh.

Sözün özü, taraftar görevini sonuna kadar yaptı, yapmayanlar bunun utancı ile yaşasınlar.