Sonunda

Aylar sonra sonunda deplasmanda kazanmayı becerebildik. Mersin İdman Yurdu takımı düşmeyi garantilemiş bir takımdı ama olsun, üç puan üç puandır ve kazanılan ciddi anlamda bir para söz konusu bu galibiyetin ardından.

Takım sahaya 4-1-4-1 dizilişi ile çıktı. Aslına bakarsanız Morais orta alanı oldukça kalabalık tutmak istedi. Defansı da olabildiğince çizgi halinde, önde tutmaya çalıştı ki bloklar arası mesafe kısalsın ve pas yüzdemiz kendiliğinden artsın diye. Yani amaç her zamanki gibi topun bizde daha fazla kalması ve oyunun hakiminin bizim olmamızdı.

Tatsız tuzsuz bir maç oldu. Aslında ben Mersin takımından çok daha fazla bir direnç beklerdim. İstekliydiler ama yetersizdiler. Makoun harika bir pas attı ve Mbilla güzel bir son ile topu ağlara gönderdi. Mbilla sağ kanat oynatılıyor maalesef. O bir golcü halbuki. Sakıb, Celutska’nın yokluğunda stoper oynadı ve zerre sırıtmadı. Kademeye girişleri, topu oyuna sokması gibi özellikleri çok iyiydi Sakıb’ın.

Ben Serdar Özkan’a takıldım. Her zaman diyorum iyi niyetinden şüphe etmem diye ama bence bizim için çok yetersiz. Gelecek sezon kesinlikle yolların ayrılması gerektiğini düşünüyorum. Kanat oyuncusu hızlı oynar. Serdar’ın her pozisyonda sol kanattan giderken yavaşlayıp topu sağ ayağına alacağını artık herkes ezberledi. Serdar ayağında top ile depar atarken bile arkasından gelen rakip oyuncu ”Nasıl olsa sağ ayağına topu çekmek için zaman kaybedecek” diyerek fazla kasmıyor kendisini. Yani bunu küme düşmesi kesinleşmiş bir takımın oyuncusu bile yapıyorsa artık ben pek bir şey demiyorum.

Biraz yedek ağırlıklı kadro ile çıktık. Fazlaca abartmadan rotasyonu kullanabiliriz. Ama unutmamalıyız ki her galibiyet ciddi bir para getiriyor takımımıza. Bu bağlamda rotasyon olayını 2-3 oyuncu ile sınırlı tutmamız gerekli diye düşünüyorum.