Sivas’tan Gelen Puan

Üniversite yıllarımın geçtiği Sivas’a yıllar sonra deplasman sebebiyle tekrar gidecek olmak değişik duygular uyandırmıştı. 4 Eylül Stadyumu’nda -15 derecede titreyerek deplasman tribününde yer almıştım, ilk el emeği pankartım da o statta kendini göstermişti. Mazi gözümde canlanmıştı, tekrar Sivas’taydım.

Karşılaşma günü Sivas’ta bulunan Antalyasporlu taraftarlar, formaları ve atkıları ile rahatlıkla Sivas caddelerinde dolaşabiliyorlardı. Maç saati yaklaştıkça şehirde artan hareketlilik kendini gösteriyordu. Sivasspor tribünlerinin ateşleyici gücü olan Maraton tribünündeki kemik tayfanın bir önceki maç sebebiyle cezalı olması, belki de bizim avantajımız olacaktı. Maç başladıktan sonra bu durum da kendini gösterdi.

Karşılaşma başladığı sırada gruplar ve münferit olarak Sivas’a gelen Antalyaspor taraftarları tribündeki yerini almıştı. Santra vuruşuyla beraber tribün desteği de başlamıştı. Ancak Antalyaspor futbol takımı sahada yokları oynamaktaydı. Doksan dakika boyunca sadece Sivasspor’u ve kalemizde yarattıkları tehlikeleri görebildik. Futbolcularımızdaki isteksiz görüntü ise kahreden cinstendi. Maç sonu istatistiklerine baktığımızda kaleyi bulan şutumuzun “sıfır” olması bu isteksizliğin bir yansımasıydı.

Biraz şans biraz rakibin hücumdaki beceriksizliği derken bu maçtan bir puan alabildik. Oyunun geneline bakınca bu puan bile mucize görünebilir. Ancak küme düşme hattı ile on puanlık farkı korumak adına değerli bir puandı.

Her ne olursa olsun rakip seçme huyumuzdan kurtulmamız gerekiyor. Karşımızda üç puan alabileceğimiz bir rakip varken bir puan için sahaya çıkmak Antalyaspor’un hedeflerini yansıtmıyor. Sezon başında Avrupa olan hedefler, kötü gidişat sebebiyle daha sonra ilk on olarak belirlenmişti. Şimdi ise görüyoruz ki asıl hedef kümede kalmak. Bu açıdan bakınca Sivas’ta alınan puan yeterli ve değerlidir. Ancak hedef daha yüksek ise Kasımpaşa deplasmanı ile başlayacak bir galibiyet serisi yakalanarak daha üst sıralarda yer alınmalıdır.