Nefes Aldık

Sonunda rahat bir nefes alındı . Haftalardır galibiyet sözcüğü neredeyse bizi terk etmiş durumdaydı fakat geri geldi sanırım, hoş geldi.

“Bu takımın sıkıntısı nedir?” sorusuna ruh değil, bir türlü yakalanamayan ”uyum” diyorum artık. Bir bakıyoruz 4-2 Fenerbahçe gibi bir takım karşısında galibiyet elde ediliyor, bir bakıyoruz  düşme potasında dediğimiz Eskişehirspor’a yenilmişiz. Bu da demek oluyor ki ruh var da bu takımdakiler oyun birliğini sağlayamıyor. Bazen öyle bir oynuyorlar ki sanırsın herkes ayrı memleketlerden getirilmiş, birbirini ilk defa görmüş, hadi oynayın denilen kişilerden oluşuyor. Öyle rezil, öyle berbat…

Hatırlatalım; siz aynı takımın oyuncularısınız, sezon başından lig sonuna kadar birlikte oyun sergiliyorsunuz, birlikte antrenmanlar yapıyorsunuz, bu uyumsuzluk nasıl beceriliyor gardaş?

Lütfen kendinize geliniz. Düşmeyelim diye üç puanlara bel bağlayan taraftar haline getirmeyin bizleri, artık istikrar gelsin bu takıma. Tabii yönetim de bu işe dur derse…

Diego sol ayağıyla mı vurdu topa, yoksa bana mı öyle geldi? Akşamın en güzel golüydü denebilir, bravo sana çocuk! Eto’o da baba adam gerçekten. Gerek taraftara olan ilgisi, sevgisi olsun gerek Antalyaspor’u sahiplenişi olsun bizleri mest etmiyor değil. Haftalar sonra bizi golleriyle yine mutlu etti. Var olsun! Tabii MBolhi’yi de unutmamak gerek, elinden geleni yaptı ve gol şansı vermedi, teşekkürler.

E ne diyelim? Hep böyle bir takım görmeyi nasip etsin Allah bizlere. Artık biz söylemekten yorulduk istenilince neler yapılabilindiği ortada, söylenecek söz kalmadı takımda. Antalyaspor taraftarı bunu hak ediyor çocuklar, duyun sesimizi!

Sözlerime Ankara patlaması ile son vermek istiyorrum. “Şehri Ala Bahtı Kara Yıkılmazsın Asla Sen AnKARA!” Terörün her türlüsü lanetlemek ve kabul etmemek gerekir, nerede olursa olsun. Ülkemiz zor bir süreçten geçiyor, Rabbim kötü emelleri olanlara fırsat vermesin. Bir türlü bölmeyi başaramadıkları ve başaramayacakları olan ülkemiz asla yıkılmayacaktır! Gün birlik olma günüdür!

Her zaman her yerde “Ne mutlu Türk’üm diyene!”