Issızlardan Karanlıklardan
Şampiyonluk nedir ki? Kimine göre bir resim, kimine göre bir madalya, kimine göre de huzurdur. Bana göre mi? Tabii ki de tek kelimeyle huzur…
Zorluklar, kavgalar, tartışmalar, puan kayıpları, üzüntüler, kaygılar, umursamamalar, isteksizlikler ve daha bir sürü kötü şey arasından gelen huzur… İşte bu huzur paha biçilemez.
Sezon başından beri belki bu 40. yazım fakat hiçbirini bu kadar rahat koltuğuma yaslanarak yazmamıştım. Maçın son düdüğünden itibaren inanılmaz bir mutluluk, inanılmaz bir rahatlık… Sanırım herkesten çok istemişim şampiyonluğu. Kazanmayı… Şükürler olsun.
Samsunspor’la oynanan Playoff finali, final sonuçta, tek maç her şey olabilirdi. Play off maçları öncesi yazdığım yazıda Osmanlıspor maçının ilk 30, ikinci yarı ilk 15 dakikalarında sergilenen futbol sergilenirse playofftan kupa ile ayrılabileceğimizi söylemiştim. Aynen de öyle oldu. Hırs, istek, azim, her şey, her şey vardı üç maçta da. Kadro kalitesi de malum bir tık üstün olunca sonuç lehimize oldu.
Samsun maçından önce söylediğim Ömer Kandemir faktörü, oynaması gerektiğini Yusuf Şimşek hissetmiş olacak ki sadece play offlar dahil 6 maça çıkan 93 doğumlu Ömer, bize kullandığı son penaltıyla şampiyonluk getirdi. 3-4 tane de defansta kademe ile kestiği toplar da cabası…
Yazının başında bazen şampiyonluk fotoğraftır demiştim. Kupa seremonisinde ve şehir turunda otobüste kupayı futbolculardan daha fazla sahiplenen iki isim vardı. Birincisi Büyükşehir Belediye Başkanı Menderes Türel, ikincisi Antalyaspor Başkanı Güntekin Gençer. Tamam bu iki isim takıma, futbolculara destek olmuş olabilir fakat bu kadar da ön planda olmamak gerek. Çünkü futbol bir isim, kişi reklamı değildir. Hatta siyaset hiç değildir. Desteğinizi yapın, sonra çekilin. Bu şampiyonluk Diarra’nın kaldırdığı kupadır. Bu şampiyonluk Emrah Başsan’ındır. Bu şampiyonluk Lokman’ındır. Bu şampiyonluk sahada mücadele eden, elinden geldiğince mücadele eden teknik ekip ve futbolcularındır. Bu şampiyonluk Antalyaspor ile yatıp kalkan, acaba sorularını sorup manevi desteğini esirgemeyen taraftarlarındır. Bu şampiyonluk Engin Korukır’ındır.
Issızlardan, karanlıklardan gelen şampiyonluğa… Yanımızda olan futbol şansına ve gelecek güzel günlere…