Gazlı Antalyasporlular
Buradan her furyaya anlamadan dinlemeden katılan LPGli Antalyasporlulara sesleniyorum. Vazgeçin. Nedendir bir türlü anlamam sürü hâlinde yaşıyoruz. Her kardeşlik narası atanın arkasına sığınıp kendi kararlarımızı ve düşüncelerimizi sorgulamadan sürüye katılıyoruz. Biraz sorgulayın ya, çok değil azıcık… “Ben neyi savunuyorum.” diye oturup düşünün.
Haftalardır Antalya derbisi yapılacak dedik, herkes bir başladı kardeşlik türküsü söylemeye. Sazı eline alan hem Alanyalı oldu hem de Antalyalı. Oradan, geçtiğimiz yıldan bu yana iğneleyen Başkan tutturdu bir türkü, bizim amaçsız Gencer karşıladı türküyü, geldik maça…
Ellerinden geleni yapacak olan takım başladı mı yine vasatlığa… Ben şahsım adına alıştım. Bu başkan değil miydi bizi gümbür gümbür düşmeye götüren? Sonuç olarak hepimizin bildiği gibi yedik dört tane gol. Bu dört golden sonra türküler bir durdu sanki. Acaba taraftarın türküsünü kesmek için hep gol mü yemesi gerekiyordu? Herkeste bir sinir, bir söylenme… Neyin acizliği bu, ne oldu sizin kardeşliğinize? Alanya size gerçek yüzünü gösterdiğinde mi anladınız “sadece Antalyaspor”lu olunması gerektiğini.
Bilinçli taraftar konusunda hiç fikrim değişmiyor. Bu işler basit değil, seviyorsan kafa yoracaksın. Hepsini geçtim bir fikrin yoksa susacaksın. “Çok konuşan çok bilir, çok bağıran haklıdır.” olaylarının çağını atlayalı çok oldu.
Düşününce delirecek gibi oluyorum. Hazırlık maçından bu yana kötü oynayan takım, yenilgi almadı diye eleştirilmiyordu. Yenilgi alınınca mı aklınız başınıza geldi? Nerede tepki vereceğini iş son haddine gelince anlayan taraftarın, bu takıma bir yaptırımı olamaz. “Biz galibiyeti alalım da varsın kötü oynasınlar, hoca varsın mantıklı davranmasın.” diyen zihniyet de Antalyasporluyum demesin.
Hep söylerim, yine söylüyorum… Hedef Süper Lig, tek sevda Antalyaspor… Boş muhabbet peşinde koşmanın bir anlamı yok. Biz Ankaragücü’ne, Bursa’ya, hele bir de Denizli’ye bile kardeş diyenleri gördük. Alanya kardeşliğine çok kızamıyorum nedense. Ama size önceki yazımda da yazmıştım, nötr olalım bırakalım kardeşliğini Alanya göstersin diye. Gösterdi de, güzel de oldu. Sırada kim var bilmiyorum ama fikrim tek. Her şehrin bir ağabey takımı vardır. Bu şehrin babası Antalyaspor’dur.
Ülkü Deniz Ismık