Her Zaman Başımız Dik

Bardaktan boşalırcasına yağan bir yağmur, maçı neden ertelemediği anlaşılmayan bir hakem, şehrinin takımına dostane hisler besleyemeyen bir ilçe ve ligde nefes almaya çalışan takımını hiçbir yerde bırakmayan kırmızı-beyaz sevdalıları…

Sahada oynanan futbol için çok fazla teknik analize girmeye gerek yok. İki takım da rakiplerinden daha çok, doğayla mücadele ettiler ve maç beklenildiği gibi golsüz şekilde sona erdi. Antalyasporumuz için bu 1 puanın ne kadar önemli olduğunu ilerleyen haftalarda hep beraber göreceğiz.

Haftaya Ankaragücü maçından alınacak 3 puanla galibiyet özlemini bitirip, artık ayağa kalkma zamanı.

Sonrasında zaman geçirilmeden yapılacak 3-4 nokta transferle birlikte, ligin ikinci yarısında bambaşka bir Antalyaspor izlemeyi temenni ediyorum.

Alanyaspor tribünlerinden yükselen “Antalya Kümeye” seslerini çok ciddiye almadım şahsen. En üst seviyede kalıcı şekilde uzun yıllar bulunmak, camia olabilmekten geçer. Anlık başarılarla en üst lige gelen birçok takım, 3-5 seneden sonra kendilerini alt liglerde bulmuştur. Rakibinin anlık konumuyla dalga geçerken, 1-2 sene içinde kendini nerede bulacağını tahmin bile edemezsin. Bence rakiple uğraşmak yerine kendi takımın için neler yapabileceğine kafa yormak, kendilerinin hayrına olacaktır. Biz düşeriz ama düştüğümüz yerden geçmişte olduğu gibi yine kalkar ve ait olduğumuz yere döneriz.

Taşlama vs işleri asla tasvip etmediğim olaylar. Bunların sorumlularının en kısa zamanda emniyet kuvvetleri tarafından yakalanması en büyük temennim.

Cuma günü Antalyaspor Stadı’nda yine kötü gün dostlarının tribünleri dolduracağına ve takımımızı yalnız bırakmayacağına inancım tam. Biz birlik olduğumuz sürece önümüzde kimse duramaz.

Kötü günler geride kalacak, yeter ki inanalım ve desteğe devam edelim.