Deplasman Leylaları

Zordur Antalya’da Antalyasporlu olmak. Her İstanbul takımı ile yapılan maçta çoğunluk ya Fenerlidir ya Galatasaraylı ya Beşiktaşlıdır. Bu şehrin ekmeğini yiyip Antalyaspor’u desteklemek zor gelir onlara. Onlar alışıktır televizyondan desteklemeye. Onlar kupalara, formalarındaki yıldızlara aşık olduklarını sanırlar. Onlar televizyondan gördükleri modellik yapan kadınlara nasıl aşık oldularsa takımlarına da öyle aşık olmuşlardır. Hayatlarında bir sefer tribünden destekle(ye)medikleri takımlara aşık olduklarını sanırlar.

Zordur Antalya’da Antalyasporlu olmak. Kendi şehrinizde başka takımlarla oynanılan her maçta tek başınıza kafa tutarsınız. Antalyaspor’u savunursunuz siz ne derseniz deyin hele bir de yenilmişseniz inadına daha da savunursunuz.
Arkadaşlarınızla gittiğiniz bir kafede maçı izlerseniz Antalyasporlu kimseye rastlamanız zor olur Antalya’da. Beşiktaş maçını izlerken bir kez daha anladım. Zordur Antalya’da Antalyasporlu olmak… Deplasmana gidemeyip televizyon başından izlemek için gittiğim bir cafede Antalyasporlu olarak 3-5 kişi ya vardık ya yoktuk. Beşiktaş’ın attığı gol sonucu “Antalya’da Antalyasporlu olmanın zor olduğu” bir kez daha yüzüme vuruldu.

Bu şehirde yaşıyorsanız bu şehrin takımına saygı duymayı öğrenemediniz gitti. Size saygı duyulmasını istiyorsanız bize saygı duyun… Size illa Antalyasporlu olun demiyoruz demiştim. Tutmayın. Ama saygı duyun.

Maçın üzerine çok konuşmaya gerek yok. Nerede Bursa maçındaki Antalyaspor? Nerede Beşiktaş maçındaki Antalyaspor… Defansımıza bir şeyler olmuş. Zaten bizimkiler deplasmana gidince bir leyla oluyorlar. Deplasman karnemiz bu sezon çok kötü. Gene de Beşiktaş karşısında daha iyi oynayabilirdik ve gol bulabilirdik.

“Yeri gelmiş kaybetmeye gülmüşsek,
Sana olan sevdamızdandır bilesin.”

Kırmızı beyaz aşkla kalınız…