Bir Puana Tutunmak

Sivas deplasmanı öncesi alınacak bir puan, düşme hattıyla aradaki farkı korumak için çok önemliydi. Sahaya bu anlayışla çıkan bir 11 vardı. Maçın ilk dakikasından itibaren evsahibi ekip, maçtaki üstünlüğünü kabul ettirdi. Kendi yarı alanında takım olarak rakibiyle mücadele eden Antalyaspor, orta sahanın diğer kısmında maç boyunca aynı mücadeleyi sergileyemedi.

Geldiğinden beri yetersiz performansıyla eleştirilen Mbolhi, dün yine kalesinde güven vermedi. Hatta oyalanıp bazı topları uzaklaştırmada gecikince yürekleri ağızlara getirdi. Charles oynadığı süre boyunca istekliydi, ilerleyen haftalarda daha çok şans bulacağını tahmin ediyorum. Bir diğer ilginç bir nokta da Eto’o’nun maç boyu isteksizliğiydi. Futbolcular senede iki üç maç böyle anlar yaşarlar. Önemli olan bunun devamlılık haline gelmemesidir.

Genel olarak Antalyaspor adına bu maçla ilgili detaylı değerlendirilebilecek bir konu olmadığını düşünüyorum. Bir puan hedefiyle gelinen deplasmanda istenilen alınıp dönüldü ve düşme hattıyla aradaki puan farkı korundu. Benim şahsen belirlediğim 40 puan hedefine ise 12 puan kaldı. Bu puana ne kadar erken varırsak son haftalarda forma şansı bulamayan futbolcularımıza daha çok süre verip, gelecek senenin planlamasını yapabiliriz.

Ayrı bir paragraf ise bu sene Antalyaspor’u gittiği bütün deplasmanlarda yalnız bırakmayan taraftara ayırmak gerektiğini düşünüyorum. Git gel 1608 kilometre yol yapmak herkesin harcı değil. Hepsi tek tek teşekkürü hak ediyorlar.

Aynı şekilde cumartesi günü Antalyaspor hentbol takımına verilen destek de muazzamdı. Umarım amatör branşlara da taraftarlar olarak gereken desteği daha fazlasıyla veririz.