Antalyaspor’u Çıkarsız Sevdim

“Ne zaman sevdin Antalyaspor’u?” dediklerinde tarih vermedim. Sevdim işte!

“Kırmızı” dediler, “Beyaz” döküldü dilimden.

Kimsenin peşinden gitmedim, kendim öğrendim sevmeyi. Ben büyüdükçe sevgim de büyüdü.

Kazandıkça değil, kaybettikçe daha çok sevdim.

Başka takımlardan bahsettile, daha çok sevdim!

Bazen yaş oldu gözümde damla damla, bazen tebessüm oldu dudaklarımda.

Kaybettiğimiz bir maçtan dönerken çekmedim montu üzerime, hepsine inat gururla taşıdım formamı. Atkım hep boynumdaydı. Başucuma koydum, gözyaşımı sildim. Ertesi gün yine giydim formayı, artistlik olsun diye değil; kaybettiğimizde daha çok sevdiğimiz için!

Aldırış etmedim “Ne yüzle giyiyorsun hala bu formayı?” dediklerinde. Aksine göstere göstere giydim.

Ben Antalyaspor’u kazanıyor diye sevmedim. Menfaat için düşmedim yollara. “Hangi takımlısın?” dediklerinde sırf cevabım olsun diye gönül vermedim.

Ben Antalyaspor’u çıkarsız, karşılıksız sevdim ve sevmeye de devam edeceğim. Can bedenden ayrılıncaya kadar!

Miray ARSLAN