Olmadı

Geçen hafta yazımın son bölümünde “Geçen sezon oynadığımız kadro ile oynanması” gerektiğini yazmıştım. Sanki Morais yazımı okumuş gibi Karabük deplasmanında geçen sezonki kadromuzu sahaya sürdü. Açıkcası umutlandım. Aslına bakarsanız skora bakmazsak bana göre başabaş bir mücadele vardı sahada. Lakin rakibin skor üretmesi bizden fazla oldu. Biz aslında buna izin verdik, bir bakıma bizim hatalarımız ile skor ürettiler. Diego’nun yavaş kalması, Motta’nın arkasından gelip önüne geçen adamı vuruş yaparken bile izlemesi, Fornezzi’nin klasına hiç de yakışmayacak kadar kötü bir gol yemesi gibi hatalar maalesef bize mağlubiyeti getirdi.

Hızlı oynamıyoruz. Savunmada rakibi ısırırken hücumda hiç ısırmıyoruz. Rakibin savunma oyuncuları sadece Eto’o’dan korkuyorlar lakin biz Eto’o’yu topla buluşturamıyoruz. Yirmi defa top ile buluşturabilmişiz Eto’o’yu. Haliyle verim alamıyoruz. Kanatlardan rakibi baskı altına almaya çalışıyoruz ama defansif oyuncularımız buna yardımcı olmayınca cılız kalıyoruz. Rakibin defansif oyuncuları hücumcusuna, ofansif oyuncuları da defansa yardımcı oluyordu.

Rakip oyunculara çok kolay şut çekme şansı veriyoruz maalesef. Kaleciniz dünyanın en iyi kalecisi de olsa er geç golü yer. Tabii ki bu Fornezzi’nin yediği ilk goldeki hatasını örtbas etmek değildir. Yakışmadı Fornezzi!

Oynanan maçlar sonunda gelinen noktada tablonun maalesef son sırasındayız. Sezon başı hedeflenen nokta ile alakası yok bu sıranın. Ben takımın er ya da geç tepki vereceğini ve kendilerini affettireceğini düşünüyorum yoksa tribünde gerilim artmaya başladı, benden söylemesi. Zira oraya giden taraftar bu kadar basit bir mağlubiyeti hak etmedi. Gidilen gelinen yol çok uzun bir mesafedir. Oyuncu arkadaşlar evlerine gelip de uykularını uyurlarken o sevdalı yürekler üzgün şekilde yolda kilometreleri devirmeye çalışıyorlardı. Bilinsin istedim.