Kayıplar

Takım olarak yine iyi oynadığımız bir maçta, üstelik evimizde 2 puan bıraktık. Tabii ki çeşitli nedenlerden dolayı puan kaybettik.

Yedek kulübesinde 3 tane defans sol oynayacak oyuncu varken Celustka ısrarını ben de, tribün de çözemedi henüz. O üç tane oyuncu bu zamana kadar halen hazır hale gelmediyse burada kendisini sorgulaması gereken kişiler var maalesef. Celustka o bölgede kötü oynuyor demiyorum asla. Ama o bölgenin adamı değil maalesef.

Bundan önceki oynadığımız maçlarda Hakan Özmert’in eksikliğini fazlası ile hissetmişken dün ilk 11’de kendisini görmemek üzdü açıkçası. Aatıf maşallah bize gelene kadar oynadığı takımlarda harikalar yaratırken, bizde o performansı tam anlamıyla alamıyoruz. Kayseri maçında diğer maçlara nazaran biraz daha hareketliydi ama kesinlikle Hakan ile başlamalıydık.

Denizli maçının bir nevi kopyasını yaşadık. Hatta Denizli takımı Kayseri takımından daha fazla dirençliydi. Maalesef biz bu Kayseri takımını yenemedik. Üstelik kendi evimizde. Yani insanın diyesi geliyor; “bu takımı yenemiyorsak biz kimi yeneceğiz” diye.

Hakkını teslim edelim, hakem beyler de maçı berabere bitirmek için ellerinden geleni yaptılar. Aynı pozisyona 1 hafta önce penaltı veren aynı hakem, Nazım Sangare’nin pozisyonunda VAR uygulamasına bile gitmeye tenezzül etmedi. Nazım demişken, iki pozisyonda bencillik yaptığı için 2 puan kaybettik resmen. Sanki geçen sezonki Nazım yok ortalıkta.

Tribünlere gelirsek;

Turizm sezonunun yoğun olmasının etkileri maalesef tribünlerde görülüyor. Ama sayıya göre de maksimum destek verildi tribünde. Grup 1966 setinde rahmetli Karabüklü Mustafa abimizin resmi çok güzel durmuş. Emeği geçenlere teşekkürler.

Tribünde kaybettiğimiz abi ve kardeşlerimizin resimleri o tribünde duruyor. Her zaman omuz omuza oluyoruz.