Biz Sıkıldık Artık

Bu takımın artık maç yaparken “Yenilsek ne olur ki” gibi tavırlar sergileyip, artık savaşmamasından sıkıldık.

Kaleye gelen her şutun gol olmasından sıkıldık. Yoksa kalede kalecimiz yok muydu?

Rakip kaleye kağnı gibi gittiğimiz ender günlerde, kaleye şut atamamaktan ve şut atılsa dahi kadın inceliğinde topa vurulduğu için bir sonbahar yaprağının ağaçtan aşağıya düşerken ulaştığı sürate anca ulaşabilen şutlardan sıkıldık.

7 haftada 6 yenilgi alıp, evimizde yalnızca 1 kez berabere kalmış olmaktan sıkıldık.

Bir maçımızı da rahat rahat izleyip, son 10 dakikaya rahatlamış olarak girememekten sıkıldık.

Takıma gelen giden her teknik direktörün “Yenildik ama iyi yoldayız” demeçleri ile bize yol yapmasından sıkıldık.

Doğukan’ın o müthiş yeteneklerini beklemekten sıkıldık.

Blanco’nun gollerini beklemekten sıkıldık.

Aatıf’ın ne zaman patlayacağını beklemekten sıkıldık. Hoş; elimizde patladı, orası ayrı.

7 haftada 1 beraberlik ve 6 mağlubiyet almış takımın 20 bin taraftarı tribüne gelip, 90 dakika savaşıp, tribünde kazanırken sahada kaybetmekten sıkıldık.

Artık masaya yumruk vurup halen bi rşey olmuyorsa, o masayı kırmayanlardan da sıkıldık.

Kısacası biz bayağı bayağı sıkılmaya başladık.

Görelim bakalım neler olacak ilerleyen haftalarda.