Yakışmadı Adana Demir
Süper Ligden düştükten sonra iskelet kadrosunu bozmadan sezona başlayan Antalyaspor, inişli çıkışlı grafikler çizmesinden ve yanlış tercihler yüzünden Süper Lige direkt çıkamadı. Süper Lige çıkmak için ikinci yol olan play off maçlarının yarı final ayağını geçerek final maçına kalmayı hak etti. Bu tür maçlarda iyi futbol yerine sonuca endeksli oyun her zaman geçerli olmuştur. Bu yüzden Antalya camiasının iyi futbol beklentilerine anlam veremiyorum. Sezon başından beri oynadığı futbol yüzünden yeterli derecede eleştirildi.
ADS maçlarına gelecek olursak, ilk maçta bu sezon istekli bir Antalyaspor izledik. Yukarıda dediğim gibi iyi futboldan daha ziyade mücadele ve kazanma hırsı üst seviyede idi. Buna ne sebep oldu irdelemeyeceğim ama keşke sezon içinde de bu mücadeleyi verseydin, şimdi Süper Ligdeydin demeden de duramadım. İlk maç saha skoru olarak sınırda gözüktüğü için Adana’daki maçta taraftar patlaması yaşanır diye düşündüm. Sadece sosyal medyada “kanım aksa kırmızı beyaz” diyenler maça gitse Adana yıkılır diye bekledim. Ama ne yazık ki her şeyin sosyal medyada kaldığını görmek ve takımın yalnız bırakılması her şeyin yazılarda kaldığını gösterdi. Antalya taraftarı bu önemli maçı Antalya Meydanı’nda izlemeyi tercih etti. Bu durum futbolcuları etkiledi mi diyecek olursak kısmen etkilemiştir ama profesyoneller sadece işini yapacağı için bu durum maneviyatla alakalıdır.
Maçın zor geçeceği belli idi ve öyle de oldu. Bir tarafta stres, bir tarafta ise ilk maçın skorunun verdiği rehavet var idi. Futboldan daha ziyade psikolojik bir savaş şeklinde geçen maçta kırılma anları birkaç kez oldu. Ama Gökhan’ın kaçırdığı pozisyon en önemli an idi. Bu gol olsaydı daha rahat bir maç geçerdi. Ama her şeye rağmen bu maç sonunda finale kalan Antalyaspor’umuz oldu.
Yazımın başlığı ise ADS seyircisi hakkındadır. Her zaman söylediğim tribünlerde kişisel dostluklar her zaman olur ama bu tüm taraftarı bağlamaz. Bir takıma ne kadar yakın olursan ol tribünlerde ara ara sinkaflar olur. Ne zaman bu toplu halde olursa işte o zaman irdelenir. ADS taraftarı bu sezon iki kez geldi Antalya’ya ve toplu küfür hiç olmadı. Ama son maçta toplu küfür hiç yakışmadı. Antalya’da çiçeklerle karşılananlar, Adana’da taşla uğurlandı. Yusuf Şimşek bu gerilimli maçta toparlayıcı olması gerekirken maç sonu olayların içindeydi. İnşallah ceza kurulana gitmez. Böyle gerilimli süreci yönetenler farkını fark ettirir.
Final maçı… Adana’da yalnız bırakılan bu takım İstanbul’da artık bırakılmamalıdır. Yoksa sosyal medyada her zaman yapıldığı gibi kendi gücünün farkına varmadan, rakibin yaptığı görsellikleri paylaşmadan ileri gidemeyiz. Alanya finale çıkamadı ama beni halen temsil eden Antalya finale çıkarak bizi mutlu etti. Artık Samsun’u da yenerek hak ettiği yere gelmesini canı gönülden istiyorum.