Sevgi Her Zaman Koşulsuz Değildir
Semra Kuzucu yazdı.
Trendyol Süper Lig’in 15. haftasında Antalyaspor, deplasmanda ezeli rakibimiz Konyaspor’a konuk oldu. Berabere biten bu maçta kırmızı-beyazlı takım, şans eseri 1 puanı cebine koyarak döndü.
Aslında biraz derine inecek olursak; Antalyaspor, bir şehrin kalbi, bir sevdanın adı. Biz bu renklere sevdalıyız; sahada mücadele eden oyuncularımıza da, tribünde bu formaya gönül veren taraftarımıza da. Ama sevgi, her şeyin mükemmel olduğu anlamına gelmez. Aile içindeki samimiyetle, sevgimiz kadar eleştirilerimizi de paylaşmak zorundayız. Çünkü bu arma, en iyisini hak ediyor.
Antalyaspor tribünlerinin sevilen siması Burak Kayrak, genç yaşta geçirdiği kalp kriziyle aramızdan ayrıldı. Onun yokluğu, tribünlerde asla dolmayacak bir boşluk bıraktı. Ama biliyoruz ki Burak’ın sevgisi, bu takımın mücadele ruhunda yaşamaya devam edecek. Kayra belki babasız kaldı ama tribünde sayısız abisi ve ablası var.
Kulübümüzün Burak Kayrak’ın ailesine yaptığı jest, camiamızın ne kadar büyük bir aile olduğunun bir göstergesi. 07 numaralı, futbolcuların imzalarını taşıyan forma, yalnızca bir hatıra değil; Antalyaspor’un her zaman tribünleriyle ve taraftarlarıyla bir bütün olduğunu simgeleyen değerli bir hediye. Bu jest, Burak’ın sevdamızın unutulmaz bir parçası olduğunu bir kez daha kanıtladı.
07 Gençlik’e de kardeşlerini yalnız bırakmadıkları ve Antalyaspor camiasının kocaman bir aile olduğunu herkese hatırlattıkları için teşekkür ederim. Biz, birlikte güzeliz.
Deplasmanda aldığımız 1 puan, maçın son dakikalarında gelen bir penaltıyla kazanıldı. Sam Larsson’un penaltıyı gole çevirmesi bizi sevindirdi ama oyunun geneline baktığımızda eksikliklerimiz barizdi. Konyaspor karşısında mücadele ettik, ancak topa hakimiyetimiz, hücum planlarımız ve saha içindeki organizasyonumuz yeterli olmadı. Pedrinho’nun direkten dönen şutu, Kenan Piric’in kritik kurtarışları ve Veysel Sarı’nın liderliğiyle direndik. Ama direnmek, bizim gibi bir camiaya yetmez. Biz kazanmak için sahaya çıkan, rakibini domine eden bir Antalyaspor görmek istiyoruz.
Hocamız Mehmet Aurelio’nun annesini kaybetmesi, camiamızı derinden üzdü. Acısına rağmen saha kenarında olması çok kıymetliydi.
Antalyaspor’un gelişen ama eksiklerini kapatması gereken bir takım olduğunu söylemek zorundayız. Alex de Souza büyük bir futbol efsanesi olabilir, ancak teknik direktörlüğü hâlâ sorgulanabilir durumda. İyi oyuncuları yedek başlatmak, doğru kadro tercihlerini yapamamak gibi kararlar biz taraftarları hayal kırıklığına uğratıyor. Şehir ve taraftar daha cesur, daha ofansif bir oyun planı görmek istiyor. Alex de Souza’yı gerçekten neyi ne için yaptığını bilerek izlemek istiyoruz.
Antalyaspor, sadece bir futbol takımı değil; bir yaşam biçimi, bir umut ve bir aile. Burak Kayrak gibi sevdalılarımızın yeri hiçbir zaman dolmayacak. Mehmet Aurelio’nun yaşadığı acı bizim de acımız. Ve sahada mücadele eden futbolcularımız, bu şehri temsil ediyor.
Ama unutmayalım: Sevgi her zaman koşulsuz değildir. Seviyoruz, ama bu sevgi, daha iyisini görme isteğiyle dolu. Antalyaspor’umuzun başarısı için eleştirilerimizi paylaşmak da sevdamızın bir parçası.