Emrah Top Oyna

Malum okullar açıldı. Gazipaşa’dan Kaş’a 450 bin çocuğumuz okullu oldu. Üniversite hayali kuran gençlerimiz gibi ilkokula yeni başlayan mini mini birlerimiz de var. Mini mini birler bu sene okuma yazma öğrenecek. Öğretmenler, tahtaya “Emrah top oyna”, “Emrah Atıf’a bak”, “Koş Emrah koş” gibi fişleri asıp kelimelerin temeli olan heceleri göstererek, mini mini birlere okuma yazma öğretecek. Bu eğitim öğretim yılında da mini mini birler kadar öğretmenlerin de işi çok zor. Ama işi en zor olan bizim sınıfın öğretmeni Yusuf Hoca.

Yusuf Hoca’nın çalışkan takımında kendini derslerine vermeyen bir öğrencisi var. Bütün takım ödevlerini yapmak için çalışırken bu tembel öğrenci nedense kendini derslerine vermiyor. Bazı derslerde saman alevi gibi parlıyor ama ardından yok olup gidiyor. Ana okuluna kaydı yapıldığı gün “geleceğin ordinaryüsü” denen bu öğrenci, bu kafayla giderse bırakın asistan olmayı, sezon sonu gelmeden tasdikname almak zorunda kalacak.

Son oynanan Sivas maçı bardağı taşıran damla oldu. Kimse kusura bakmasın. Maçın başında bir topuk pası yapıp doksan dakika yatma lüksü kimsede yok. Bak yabancı sınırı da kalktı. Aatif Chahechouhe gibi binlerce futbolcu sınırda bekliyor. Kendine gel yoksa soluğu 2-B’de alırsın. Adam gibi çık, koşarak, mücadele ederek, futbolunu oyna. Sınıf öğretmenin sana forma veriyorsa süper star olduğundan değil, yerine alınan Mbilla’nın hastalığı sonrası kendine gelememesinden.

“Emrah’ın ne suçu var?” diye beni eleştirenler olabilir. Emrah, Aatif’in oynadığı futbolun yarısını oynasa bugün farklı şeyleri konuşuyor olacaktık. Ama biz haftalardır değişmeyen aynı manzaranın sonrasında kaynama noktasındayız.

Bu arada Antalyaspor Başkanı Gültekin Gencer de özeleştiri yapmaya başlasın. Karşısında gazeteci görünce yıldız topçu transferi masalları anlatmaya başlayan Gencer, önce şu takıma bir orta saha alsın.