Antalyaspor Taraftarı Süper Lig’de

18 Mayıs 2015 22:42

Para… Nelere kadir olduğunun ölçüsü olmayan paranın neler yapabileceğini Antalyaspor – Osmanlıspor karşılaşmasında izledik.

Bazen 600 km’lik deplasman yoluna çıkartır, bazen de bir üst lige… Bazen şehrinin takımını sattırır, bazen de ruhunu… Meslek bilgisinin de satılık olduğunu karşılaşmanın hakemi Süleyman Abay’dan öğrenmiş olduk.

Yaşanan bu talihsiz olayların süregeldiği karşılaşmadan ötürü Antalyaspor’a gönül veren herkese geçmiş olsun dileklerimi gönderiyorum. Dünyanın her yerinde insanlar bir sevda uğruna emek harcıyor. Bizler de bu sevda uğruna elimizden geleni sarfediyoruz. Karşılığını gözetmeden. Takımın sürekli galibiyet alması beklenemez. Karşılık sadece samimiyet olsa da bu taraftarın yüzü güler. Ancak samimiyet sadece taraftar tarafından gösterilirse insanlar sevdasından da uzaklaşır.

İçeride ve dışarıda oynanan tüm maçlarda Süper Ligi hak eden tek topluluk taraftar! Bir zahmet yönetim ve futbolcular futbol hayatlarına amatör kümede devam etsin. Ailesinden, işinden, sosyal hayatlarından fedakarlık edip hiçbir menfaat gütmeden takımın yanında olan taraftarı hezimete uğratmaktan bıkmadınız mı?

Takdir edersiniz ki bazen birilerinin gitmesi gittiği yer için en hayırlısıdır. Egoları uğruna Korukır’ı yollayanların bugün neden hâlâ o koltuklarda oturduklarını da düşünmeden edemiyorum. “Yapamıyorsanız bırakın”ı defalarca söyledik. Şimdi bir bırakın gidin demekten başka çare bırakmadınız. Yediğimiz golleri gören insanlar bu maç satılmamış diyebiliyorlarsa ben o insanlarda art niyet ararım. Maç boyunca taraftarı kışkırtan Süleyman Abay’ın maç sonunda taraftarın susmasını beklemesi gülünçtü. Sen maç boyunca yanlış kararlar ver sonra elini kolunu sallaya sallaya stattan çık. Bu taraftarı paralı taraftarla karıştırmış olsa gerek. Yediğimiz dört golde de emeği olan Tonia’nın 30.dakikada vermediği kırmızı kart benim için karşılaşmanın kırılma noktasıydı. O noktadan sonra taraftar aslında yapılacak çok da bir şeyin olmadığı kanısına vardı.

Maçın en olumlu yanı uzun zamandır istediğimiz birlik beraberlik Pazar günü Akdeniz Üniversitesi Stadında yaşandı. İnsanlar takımın desteğe ihtiyacı olduğunu anladığı anda bir olmaya, toplanmaya başladı. Açık yüreklikle diyebiliriz ki statta ruhunu kaybetmeyen sadece taraftardı.

Azıcık bir umudumuz vardı, o da playoffa kaldı. Bizler playoffta da destekçiyiz de ya diğerleri?